Zorganizowana grupa przestępcza przez dwanaście lat nadużywa władzy, niedopełniała obowiązku i poświadczała nieprawdę wobec uporczywie nękanego i upokarzanego prowadzeniem egzekucji czynności zastępowalnej w sposób gangsterski I Co 3259/08, I Co 441/16Grzegorza Niedźwieckiego, a ich koledzy z lokalnej sitwy wytoczyli pokrzywdzonemu w ramach a contrario sfingowane procesu karne, z naruszeniem art. 5 Polskiej Karty Praw Ofiary. Nawet bolszewicy mieli więcej przyzwoitości. Czynów zarzucanych nie popełniono, gangsterzy osądzają pokrzywdzonego za własne zbrodnie. To są najgorsze zbrodnie, ponieważ czynione z premedytacją, umyślnie, skutkowo, w majestacie prawa.

Współczesne Marie Gurowskie Sand i Fajgi Mindla:

• Lucyna Mikołajczak (Domagała) – Sędzia Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze
• Paweł Siwek – Sędzia Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze
• Paweł Woźniak– Sędzia Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

• Grzegorz Chojnacki – Prokurator Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze
• Anna Surowiak – Prokurator Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze
• Maciej Bogucki – Prokurator Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze
• Grażyna Tygielska-Białek – Prokurator Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie
• Kazimierz Chłopecki – Sędzia Sądu Rejonowego w Legnicy
• Aneta Andel – Sędzia Sądu Rejonowego w Legnicy
• Jacek Kielar – Sędzia Sądu Rejonowego w Złotoryi
• Joanna Dworzycka-Skrobowska – Sędzia Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

Sądy legnickie i jeleniogórskie prowadzą bezprawne, sfingowane procesy karne II K 851/18 – 3 Ds. 183/18, II K 38/19 – 3 Ds. 359/17, II K 900/19 – 1 Ds. 535/19, przeciwko Grzegorzowi Niedźwieckiemu – ofierze własnych, dwunastoletnich nadużyć.

Zachodzi potrzeba umorzenia postępowań z powodu oczywistego braku faktycznych podstaw oskarżenia.

Są to działania prowadzone w zmowie prokuratorsko-sędziowskiej, sfingowane przez funkcjonariuszy jeleniogórskich, naruszających zasady działania organów państwa, praworządności, obowiązku przestrzegania prawa i godności człowieka.

Zarzucono pokrzywdzonemu Grzegorzowi Niedźwieckiemu dwunastoletnią obstrukcją postępowań egzekucyjnych czynności zastępowalnej I C 1062/08 (I Co 3259/08, I Co 441/16 – I Co 154/20), prowadzonych sprzecznie z prawem (vide uchwała SN III CZP 23/06), za jedno i takie samo zdarzenie, tj. wesłanie słusznej krytyki za pośrednictwem wiadomości email, naruszenia:

1. Art. 226 § 1 KK – Znieważenie funkcjonariusza publicznego podczas pełnienia obowiązków służbowych,
2. Art. 238 KK – Fałszywe zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa,
3. Art. 212 § 2 KK – Zniesławienie osoby fizycznej (prowadzone z oskarżenia publicznego).

Niedopuszczalne było wszczęcie śledztw i prowadzenie postępowań karnych z wyżej wymienionych przepisów, ponieważ czynów określonych w akcie oskarżenia nie popełniono. Przestępcy uparli się dożywotnio nękać pokrzywdzonego. Są to przekroczenia uprawnień.

Ad 1.

Wyrok TKP 3/06:

Rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie oznacza, że od momentu wejścia w życie wyroku niedopuszczalne staje się ściganie zniewagi funkcjonariusza publicznego dokonanej – publicznie lub niepublicznie – wyłącznie „w związku” z jego czynnościami służbowymi, a nie „podczas” wykonywania tych czynności. Utrzymany w mocy zakres kwestionowanego przepisu umożliwia więc ściganie zniewagi dokonanej jedynie „podczas” wykonywania czynności służbowych. Niezbędne będzie podjęcie inicjatywy ustawodawczej, która umożliwi uzgodnienie brzmienia art. 226 § 1 k.k. z treścią sentencji niniejszego wyroku.

Uchwała SN I KZP 8/12:

Uzasadnione będzie natomiast pozostawienie poza zakresem ochrony art. 226 § 1 kk tych wszystkich wydarzeń, które mają miejsce poza czasem wykonywania obowiązków i bez związku z nimi (uchwała SN z 20 czerwca 2012 r.). Wówczas funkcjonariusz ma te same możliwości prawne w razie znieważenia go, jak każdy inny obywatel, może, zatem wnieść prywatny akt oskarżenia o przestępstwo z art. 216 kk (znieważenie człowieka).

Ad 2.

Przesłanie w formie elektronicznej drogą email do różnych podmiotów słusznej krytyki nie zawiera elementu pisma procesowego, w myśl art. 119 § 1 pkt 4 k.p.k. zawierającego datę i podpis Grzegorza Niedźwieckiego. Elementy te są niezbędne do nadania pismu biegu. W razie nieuzupełnienia braków formalnych, pismo uznaje się za bezskuteczne (art. 120 § 2 k.p.k.). Oskarżenie z art. 238 k.k.nie mogło być skuteczne.

Ad 3.

Art. 17. KPK – Negatywne przesłanki procesowe

§ 1. Nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy:

1) czynu nie popełniono albo brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie jego popełnienia;

9) brak skargi uprawnionego oskarżyciela;

Prokurator Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze Anna Surowiak nie złożyła wniosku o ściganie karne, a prokuratura i sąd nie są stroną pokrzywdzoną (vide V KK 85/17, II KK 301/14 – brak skargi uprawnionego oskarżyciela). Niezależnie od powyższego, nie można było również przystąpić do toczącego się postępowania karnego (które się nie toczyło), ponieważ zarówno nie zaistniał słuszny interes społeczny, jak i naruszono zasadę nemo iudex in causa sua. Prokurator Anna Surowiak złożyła na zlecenie sędziów jeleniogórskich akt oskarżenia 3 Ds. 359/17na rzecz SSO Wojciechowi Damaszko, a Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze wystąpił w trybie art. 37 k.p.k. do Sądu Najwyższego postanowieniem II K 1423/18 o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu, który to wyznaczył postanowieniem V KO 85/18(z naruszeniem własnych notabene uchwał) Sąd Rejonowy w Legnicy, sygn. akt II K 38/19. Postępowanie II K 900/19 jest nadużyciem.

Zważyć należy, że sfingowane postępowanie karne II K 851/18, prowadzone przez Sąd Rejonowy w Złotoryi, toczy się, ponieważ od skrytobójczego wyroku złożono w ustawowym terminie apelację (art. 445 k.p.k.), a sąd nie wydał zawiadomienia o przyjęciu apelacji (art. 448 k.p.k.) i zarządzenia o odmowie przyjęcia środka odwoławczego (art. 429 k.p.k.). Uprawomocnienie wyroku, wydanego z obrazą przepisów prawa procesowego i przepisów prawa materialnego (bez procesu), jest nielegalne. Naruszono prawo do rzetelnego procesu sądowego (art. 6 EKPCz).

Reasumując

1. Dyspozycyjni prokuratorzy nie wskazali ustaleń stanu faktycznego, podczas pełnienia jakich obowiązków służbowych znieważyłem funkcjonariusza publicznego, w związku z czym sądy nie miały prawa prowadzić procesów karnych z art. 226 § 1 k.k.
2. Dyspozycyjni prokuratorzy nie wskazali ustaleń stanu faktycznego, nie wykazali, że otrzymali od Grzegorza Niedźwieckiego fałszywe zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa, spełniające elementy pisma procesowego w rozumieniuart. 119 § 1 pkt 4 k.p.k., w związku z czym mieli obowiązek uznać pismo (wiadomość email) za bezskuteczne w myśl art. 120 § 2 k.p.k., a sądy w związku z brakiem formalnym nie miały prawa nadać aktowi oskarżenia biegu. Naruszono prawo procesowe, czynu z art. 238 k.k. nie popełniono.
3. Dyspozycyjni prokuratorzy nie otrzymali od koleżanki prokurator Anny Surowiak wniosku o ściganie karne zart. 212 § 2 k.k.Grzegorza Niedźwieckiego oraz Tadeusza Gała, w związku z czym nie mieli prawa złożyć aktu oskarżenia, nie byli stroną pokrzywdzoną w myślart. 17 § 1 pkt 9 k.p.k., a sąd, zwłaszcza jeleniogórski, nie miał legitymacji procesowej do orzekania we własnej sprawie. Doszło do naruszania zasady nemo iudex in causa sua, nie było również słusznego interesu społecznego. Postępowanie procesowe II K 900/19 jest bezprawne, jest nadużyciem, jest odwrotnym spełnianiem roli i zadań sądu.

Postępowania karne przeciwko Grzegorzowi Niedźwieckiemu, pomijając fakt naruszenia Polskiej Karty Praw Ofiary oraz związek przyczynowo skutkowy, są nielegalne. Czyn zarzucany nie zaistniał.

Polskie prawo karne jest prawem karnym czynu (1); tak więc tylko czyn może być podstawą odpowiedzialności, a jego brak wyklucza konieczność zastanawiania się nad innymi warunkami ponoszenia odpowiedzialności karnej.

Art. 115. Czyn zabroniony

§ 1. Czynem zabronionym jest zachowanie o znamionach określonych w ustawie karnej.

Art. 1. Warunki odpowiedzialności karnej

§ 1. Odpowiedzialności karnej podlega ten tylko, kto popełnia czyn zabroniony pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia.

Nie ma skutku bez przyczyny

W życiu nic się nie dzieje bezinteresownie.

Jaki interes zorganizowana grupa przestępcza ma w niszczeniu Grzegorza Niedźwieckiego (?):

Mściwość?

Rano Grzegorz Niedźwiecki został przewieziony do prokuratury rejonowej w Lubaniu, gdzie został przesłuchany. Prokurator postawił mu zarzut znieważenia sędziny Agnieszki Kałużnej i prokuratora Radosława Magazowskiego w wydawanym przez siebie biuletynie, nr 33 z maja bieżącego roku. Chodziło o pamiętną publikację pt. „Kusiak Baba i czterdziestu złoczyńców”, w której G. Niedźwiecki umieścił wśród złoczyńców imię i nazwisko A. Kałużnej i R. Magazowskiego z Jeleniej Góry. Dlatego też przesłuchanie odbyło się w Lubaniu, by nie podejrzewać miejscową prokuraturę o stronniczość.
https://jeleniagora.naszemiasto.pl/za-rozbojnikow/ar/c1-5386787?fbclid=IwAR1THI0NIOkrvFEAaPBtc8wPN1K0eCE-C4ahxyENoeUyzA40WInhoG_V2Rg

Zemsta?

Nie udało się z Ligęzą, który chciał zrobić karierę filantropa i będąc skarbnikiem lokalnego Rotary Club dać darowiznę 10.000 na Dom Dziecka „Dąbrówka”, ale nie swoją, tylko ograbiając na fałszu materialnym Grzegorza Niedźwieckiego (patrz k. 8 akt sprawy II K 467/07), to próbuje się zrobić powtórkę z rozrywki działając w zmowie z koteryjną prokuraturą. Sfingować nowy wyrok w trybie art. 212 § 2 k.k. i kolejne dwanaście lat nękać Grzegorza Niedźwieckiego obstrukcją w związku z prowadzeniem egzekucji czynności zastępowalnej w niedopuszczalnym trybie (vide uchwała SN III CZP 23/06). Przy okazji dojenie pana Tadeusza Gała z Bochni za to, że wykonał wymóg wynikający z art. 304 k.p.k. Narzędziem ma być prokuratorka Anna Surowiak, którą wynajęli śledztwem 3 Ds. 359/17 – II K 1423/08 do dyskryminacji Grzegorza Niedźwieckiego (stwierdzenie niepoczytalności u Grzegorza Niedźwieckiego, narzucenia mu adwokata z urzędu, aby sterował odpowiednio sfingowanym procesem, przegapił jakiś termin, bądź wnosił o łagodny wymiar kary oraz do kradzieży cudzego mienia w postaci komputera, inwigilacji bazy danych lub pozbawienia środka do obrony.). Ci nieskazitelni sędziowie dążą do tego sfingowanym procesem karnym II K 900/19 będąc stroną w sprawie, naruszając Polską Kartę Praw Ofiary, słuszny interes społeczny oraz zasadę nemo iudex in causa sua. Cynizm ich nie zna granic, a o sumieniu nie mają w ogóle pojęcia. Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze nie ma legitymacji procesowej do tej parodii prawa. Powinien zgodnie ze swoim postanowieniem II K 1423/08 i wnioskiem pokrzywdzonego z dnia 3 września 2020 r. wyłączyć się w trybie art. 37 k.p.k., a tak naprawdę umorzyć postępowanie na podstawie art. 17 § 1 pkt 1 i 9 k.p.k. (negatywne przesłanki procesowe – czynu zarzucanego nie popełniono i brak skargi uprawnionego oskarżyciela).

Przejęcie majątku?

Znamy przypadki przejęcia przez prokuratorów do zwalczanie przestępczości zorganizowanej nieruchomości bankrutów. Prokuratorów, którzy wyżej wskazane przestępstwa wrzucają do śmietnika. Ciekawe czy ów prokurator nadbudowę przejętego domu wykonał zgodnie z wymogiem stworzenia projektu budowlanego…

Żaden proces karny nie może być rozstrzygnięty bez wyjaśnienia okoliczności (ustalenia stanu faktycznego), które miały wpływ na „popełnienie czynu zarzucanego”. Okolicznościami tymi, czyli przyczyną, jest odwracanie kota ogonem. Przerzucanie odpowiedzialności za dwunastoletnią obstrukcję, upokarzanie Grzegorza Niedźwieckiego w postępowaniach egzekucyjnych I C 1062/08 (I Co 3259/08, I Co 441/16 – I Co 154/20) ze sprawców na ofiarę.

Jak nie wiadomo, o co chodzi, to chodzi o…

Wyżej wymienieni funkcjonariusze są zbrodniarzami stalinowskimi i mogą sobie na to pozwolić, ponieważ wymiar sprawiedliwości i organy ścigania w Polsce są skorumpowane do szpiku kości. Każdy prokurator, który odmawia śledztwa w tej sprawie, bądź umarza dochodzenie, ma współudział w zbrodniach stalinowskich.

Zbrodnie-stalinowskie

Wezwanie-do-naprawienia-szkody

2020-10-01

Grzegorz Niedźwiecki „Nil” – 4927 dni co stanowi 13 lat, 5 miesięcy i 25 dni torturowany bez przyczyny, bez faktu czynu zabronionego